گذار قدرت‌ در شرق آسیا: چشم‌انداز گذار قدرت در پرتو پویایی‌های نوین منطقه

از شاخص‌های مهم در شناسایی پویایی‌های قدرت در منطقۀ شرق آسیا، شناخت وضعیت «گذار قدرت» و تبدیل آسیا به محور سیاست جهان است. هدف این مقاله، تبیین چگونگی ظهور و بروز این پویایی‌های نوین قدرت در شرق آسیا با ارزیابی دو رویکرد نظری رقیبِ موازنۀ قدرت و گذار قدرت است. داده‌ها نشان می‌دهد که نظریۀ گذار قدرت قابلیت تبیین‌پذیری بیشتری نسبت به نظریۀ موازنۀ قدرت دارد. بااین‌حال، نوآوری نوشتار این است که با وجود قابلیت تبیین بیشتر، نظریۀ گذار قدرت، پاسخگوی سیستم بین‌المللی پیچیدۀ امروز نیست و مستلزم بازنگری در مفهوم و مؤلفه‌های شکل‌دهندۀ گذار متناسب با واقعیت امروز جهان و منطقه است. بر این اساس، فرضیۀ مقاله آن است که پیچیدگی و وضعیت غیرخطی حاکم بر سیستم بین‌الملل به تعدد نقاط گذار در سیستم امروز انجامیده است، به‌گونه‌ای که در حال شکل دادن به نظم سلسله‌مراتب دوگانه با رهبری آمریکا در امنیت و رهبری چین در اقتصاد در شرق آسیا است. روش پژوهش مقاله، قیاسی- استقرایی و شامل استفاده از نظریه و روش‌های کمّی ارزیابی کاربست نظریه با تکیه بر پایگاه داده‌های بانک جهانی، کنفرانس تجارت و توسعۀ سازمان ملل (UNCTAD) و مؤسسۀ مطالعات صلح استکهلم (SIPRI) است.